Zaterdag 24 mei - Chase-day

Roswell, NM, TX -> Midland, TX. Afstand: 448 miles / 717 km

Na de prima ‘Chase-day’ van gisteren, komen we moe maar voldaan in de Amaricas Best Value Inn, in Roswell, NM aan. Even snel foto’s selecteren, bewerken voor de blog en dan om 11:30 uur naar bed. Om 01:30 uur wordt Bert wakker door zijn ingebouwde onweerswekker: "lightning and thunder!" Snel contactlenzen in en fotospullen pakken. Roelof is inmiddels ook wakker en in no-time’ staan we buiten onder de overdekte kamergalerij te filmen en fotograferen. Er komt een gigantische hoeveelheid water naar beneden (totaal aan 5 inch, naar later bleek) en het onweer is zeer heftig te noemen. Jade, George en Niels staat ook buiten en genieten mee. Helaas zijn veel ontladingen ‘In-cloud’ en veel meer dan zwaar geflits met dreunende donders komen niet op de film te staan. Na alweer anderhalf uur houden we het voor gezien en stappen weer onze ruime bedden in. Het onweergedonder is dusdanig hevig dat we letterlijk liggen te shaken in onze bedden! De toch al niet zo lange nacht wordt weer ‘verstoord’ door gedreun en hevige regenval. Weer kleren en schoenen aan en dan deel 2 van onze nachtelijke actie. Nu ook met 'dime-size hail' erbij. Weer een uur buiten gestaan en dan weer naar binnen. Schoenen uitwringen en pitten. Voor de grap zegt Bert tegen Roelof: "Nou, tot straks weer, he?"
Als we eindelijk zo’n twee uur liggen te pitten… en ja hoor… de derde cel dient zich aan! Alweer naar buiten en camera’s open! Er rijden nu zelfs vier ‘Firetrucks’ en twee ambulances op weg naar een melding. Inslag? Na een uur houden we het echt voor gezien en om 04:30 uur (!) hebben we nog maar vier slaapuurtjes van de nacht te gaan. Maar wel een gave beleving om meegemaakt te hebben en we hebben aardig wat ‘Rainwrapped thunderbolds’ op de gevoelige chip staan. Later blijkt dat het gebied de hele nacht met ‘Severe thunderstorms’-waarschuwing te maken heeft gehad. Van ons eerste plan om de nieuwe meteorenregen (‘Meteor shower’) in de nanacht te zien is niets gekomen; het is een wel een ‘Shower’ geworden, maar dan een echte ;-)

Om 10:30 uur rijden we naar de Golden Corral voor ontbijt. De groep was vannacht in vier (!) motels ondergebracht vanwege de ‘Memorial Day’-drukte. Het grote slechtweergebied heeft gelukkig alles niet erg afgekoeld en vandaag ziet er goed uit qua kansen: in de loop van de middag ontstaat er volgens de SPC een 5% kans op tornado’s in het uiterste zuidwesten van Texas. De outlook voor het hele gebied zegt dat er 50% kans op een of twee tornado’s. Dat er kans is op ‘Golfball-size hail’, is bijna logisch. De meeste buien zullen ontstaan achter de zogenaamde ´Outflow boundaries´ van de buien van gisteren en vannacht. De CAPE-waarden rijzen tot een dikke 3000 J/Kg. Bij de eerste tankstop kopen we wat buitenaards spul voor in de bus en een alienbril voor op de neus. Grote lol natuurlijk en George mag waarschijnlijk Alaska niet meer inkomen na onderstaande foto. ;-) De pluche antenneaap van gisteren overleeft de lange ritten wonderwel, overigens. Om 13:30 uur rijden we over I285 South door o.a. Carlsbad, NM, waar we gisteravond ook waren. Daar nemen we de I180 West. De Zon prikt lekker door het Cumulusveld heen en de temperatuur loopt op boven het kale landschap.

Rond 14:00 uur bollen de eerste Cumuli op en deze zouden het moeten gaan doen voor ons. En waarschijnlijk voor honderden andere chasers die in de buurt zijn, want het is immers weekend. Reed Timmer (al jaren een van de bekendste chasers) twitterde al dat he "Love to be in Mexico today!" De eerste ‘Red box’ verschijnt op radar bij een van de ontstane Congestusbuien. Het is sowieso nog een paar uur karren voordat we er zijn. Inmiddels zijn we via zien het niemandslanddorpje Pecos weer Texas binnengereden en twee uur later doen we de tweede pit/tankstop. Vervolgens om 15:00 uur de lange I20 East. In alle windrichtingen verschijnen aambeelden in de blauwe lucht, zover het oog kan zien. Het gaat vandaag aardig los. We kiezen een lijn van twee buien uit: een met 2 inch en de achterste met 2,7 inch aan hagelstenen! Flinke ijsballen, dus. De voorste is nog steeds een tornadowaarschuwing en vertoont al een tijdje een haakachtige echo. In dit gebied neemt de tornadokans dan sterk toe. Om 16:30 uur komen we bij de twee cellen aan en kiezen dan voor de achterste, die meer potentie lijkt te hebben. We zien een langgerekte lijn van radarpuntjes op radar: stormchasers in overvloed! De hageldiameterwaarschuwing is opgelopen naar 3 inch en op de radio klinken ‘Damage warnings’! Om aan de zuidoost kant van de buienkern te komen, moeten we door de kern heen; ofwel aan ‘Core  unching’ doen. De timing is kritisch. Als we alles goed doen komen we net voor de ‘Core’van de bui uit. En alles gaat goed, we komen net voor de ‘Core’ aan de nadere kant van de buienlijn. De buienlijn is intussen alweer langer geworden en bestaat nu uit minstens 3 delen. We stoppen even naast de I10 om te bekijken wat de ‘Core’ gaat doen. Het ziet er fantastisch uit maar helaas hebben we weinig tijd om dit te bewonderen, de hagel komt snel naderbij. We volgen de I10 nog een stukje naar het oosten en gaan van de snelweg af richting Sheffield, TX. Intussen is op de radar te zien dat de laatste kern van de buienlijn de beste rotatie heeft en gaan we ons daar op richten. We rijden door een bergachtig landschap en stoppen op een hoog punt waar we goed uitzicht hebben op de bui die recht op ons afkomt. De timelapseapperatuur en camera’s lopen warm van alles wat er gebeurt. Als de bui te dicht bij komt rennen we de bussen in en laten de kern van de bui over ons heen komen. Als het ergste
voorbij is rijden we naar Midland, TX voor een erg laat avondeten by Denny’s (22:30 uur) en komen na twaalven aan bij het motel van de dag 'Americas Best Value Inn'. Van bloggen komt niet meer zoveel en we downloaden alleen nog de plaatjes van de camera’s. Tot morgen weer!

Mooie CG van de afgelopen heftige onweersnacht boven Roswell, NM.

Ontbijt bij de Golden Corral en Daniel oefent zijn honkbalslag met een statief.

Ondeweg zien we veel gevolgen van de zondvloed van vannacht.

"No doubt... there are among us..!"

George heeft wat uit te leggen thuis in Alaska...

Ver in het zuiden doemt een eerste 'Severe thunderstorm' op.

De eeste bui (die we links laten liggen) vertoont mooie Mammatus.

De voorste bui in de buienlijn heeft een schitterende kraag om de kern.

De voorste bui vanaf een viaduct genomen.

De eerste bui, tijdens de eerste fotostop.

Linker radarbeeld: de kleine witte cirkel met witte punt erin is de bus. We verlaten hier de voorste bui.

Bij de tweede bui aangekomen zien we veel ontladingen op afstand (de zwarte puntjes zijn vogels).

Met de Canon 100-400 mm telelens uit de hand genomen.

Op een hoger gelegen punt wachten we de kern van de tweede bui op.

Over een uur zeker van toepassing!

Floridiaan Fred Warsmer en Roelof in camera-actie.

Even poseren...

De indrukwekkende buienkern heeft een werkelijk schitterende blauwe kleur!

De helblauwe kleur wordt veroorzaakt door veel hagel.

Hoe dichter bij de kern is, hoe sneller alles gaat.

Nog enkele minuten voordat we overspoeld gaan worden!

Genomen NET voordat George iedereen de bussen in schreeuwt!

Daarna komt de zondvloed over het landschap heen en drijven we richting het motel in Midland, TX.